برای فهمیدن اینکه عکسبرداری از حنجره با استفاده از استروبوسکوپی چیست باید با حرکت تارهای صوتی آشنا باشیم. چینهای صوتی(همان تار صوتی است) در هنگام تولید صدا به سرعت لرزش می‌کنند (بیش از صد بار در ثانیه در مردان و دو برابر در زنان) بطوری که دیدن این لرزش، بوضوح با چشم غیرمسلح غیرممکن است. لبه‌های آزاد چینهای صوتی به صورت تیره ظاهر می‌شود.
استروبوسکوپی یک روش خاص برای بررسی یک جسم مرتعش یا جسمی که سریع حرکت می‌کند. مانند چینهای صوتی می‌باشد. برای روشن و واضح شدن تصویر چینهای صوتی، از یک نور چشمک زن با کسری از ثانیه (۱۰ میکرو ثانیه) استفاده می‌شود. این فلاش، حرکت چینهای صوتی مرتعش را «فریز» می‌کند. با گرفتن عکسهای فوری متعدد در فازهای مختلف چرخه ارتعاشی، می‌توان جزئیات تغییر شکل سطح انعطاف‌پذیر چینهای صوتی (یعنی مخاط) را با گذشت زمان مشاهده کرد(شکل).
نور استروبوسکوپی
در عکسبرداری از حنجره به روش استروبوسکوپی، نور چشمک زن از استروبوسکوپ از طریق آندوسکوپ عبور داده می‌شود تا چینهای صوتی را روشن کند. چشمک زدن استروبوسکوپ باید با ارتعاش برابر صوتی هماهنگ شود تا بتواند آنها را در حالت حرکت آهسته ببیند. برای انجام این کار، باید میزان ارتعاش چینهای صوتی (یا فرکانس پایه) اندازه‌گیری شود. این کار با تجزیه و تحلیل یکی از سه نوع سیگنال زیر انجام می‌شود:
۱. سیگنال صوتی از یک میکروفون
۲. لرزش چینهای صوتی منتقل شده از طریق پوست از میکروفون تماسی که روی غضروف حنجره قرار گرفته است
۳. سیگنال لارنگوگراف با اندازه‌گیری تغییرات در هدایت الکتریکی بین دو الکترود قرار گرفته بر روی غضروف حنجره
چشمک های تابش نور از استروبوسکوپ با فرکانس ارتعاش برابر صوتی با کمی تأخیر زمانی که برای هر فلاش اضافه می‌شود، هماهنگ می‌شوند. اگر فلاش به موقع و با فرکانس پایه صدا اتفاق بیفتد، اینطور به نظر می‌رسد که تارهای صوتی حرکت نمی‌کنند. تأخیر اندکی زمان به این معنی است که چینهای صوتی در نقطه‌ای دیرتر از چرخه ارتعاش روشن می‌شوند.
مغز این سری از عکسهای فوری را به منزله حرکت تفسیر می‌کند و این توهم را ایجاد می‌کند که چین های صوتی در حرکت آهسته ارتعاش می‌کنند.
این یک توهم است زیرا برای تهیه انرژی برای هر فلاش زمان لازم است، این بدان معناست که قبل از اینکه استروبوسکوپ دوباره آماده شود تا فلاش بزند، چینهای صوتی چندین بار لرزش داشته‌اند و بنابراین «فیلم حرکت آهسته» در واقع از یک سری تصاویر گرفته شده از چرخه‌های مختلف ارتعاشی بدست آمده است.
چه نوع اطلاعاتی با استروبوسکوپی بدست می‌آید؟
حرکت آهسته اجازه می‌دهد جزئیات موج مخاطی چینهای صوتی دیده شود. این حرکت پیچشی ارتعاشی یا نوسانی مخاط چین صوتی است که به منظور تولید صدا صورت می‌گیرد. با مشاهده تغییر انعکاس نور در حین عکسبرداری از حنجره با استروبوسکوپی یا تصویربرداری دیجیتال با سرعت بالا، می‌توان آن را مشاهده کرد.
این کار برای بررسی اینکه هیچ ناهنجاری ساختاری ظریفی در چینهای صوتی وجود ندارد که در ایجاد مشکل صدا موثر باشد، بسیار مفید است.
مشخص شده است که در مقایسه با معاینه با نور طبیعی (غیر استروبوسکوپی) موارد اطلاعات قابل توجه بیشتری بدست می‌آید که کمک شایانی به امر تشخیص می‌کند.
ارتعاش چین صوتی معمولاً با مشاهدات کلیدی زیر مرتبط است:
– ارتعاش منظم برابر صوتی
– متقارن یا متعادل ارتعاش برابر صوتی
– یک موج مخاطی که با پایین آمدن فرکانس اساسی برجسته تر می شود
چین های صوتی باید قابل انعطاف باشد و هیچ منطقه ای از سختی وجود نداشته باشد
– فاصله بین چین های صوتی فقط باید بیش از نیمی از زمان چرخه ارتعاش قابل مشاهده باشد