روشهای متعددی برای تصویربرداری از حنجره و دستگاه صوتی انسان وجود دارد. بهترین و دقیق‌ترین روش برای این کار، استروبوسکوپی حنجره است. در این روش، از یک منبع نور مناسب و غیررادیواکتیو استفاده می‌شود. با این روش، علاوه بر عکسبرداری حنجره، فیلم حرکت تارهای صوتی و حنجره نیز تهیه می‌شود. در ادامه به موارد متداول کاربرد استروبوسکوپی اشاره می‌شود
کاربردها :
۱. تشخیص مشکلات صدا از جمله
- گرفتگی صدا
- دو رگه شدن صدا
- زیر و بمی نامناسب صدا (نازک و کلفت شدن)
۲. مشکلات صوت حرفه‌ای در:
الف. خوانندگان و آوازخوانان
ب. مداحان و قاریان قرآن
ج. معلمین و مدرسین
۳. عوارض صوتی پس از جراحی‌های گردن و تیروئید
۴. تشخیص سرطانها و بدخیمی‌های حنجره و تارهای صوتی
مزایا و تفاوتهای استروبوسکوپی با سایر روشها:
۱. امکان مشاهده دقیق حنجره و تارهای صوتی
۲. بررسی دقیق رفتار حرکتی و ارتعاشی تارهای صوتی
۳. بررسی وضعیت صدا در حین حرکت تارهای صوتی
۴. بررسی دقیق‌تر وضعیت بافت ظاهری تارهای صوتی
۵. مشاهده دقیق وضعیت بافت ظاهری سایر قسمتهای حنجره
۶. عدم نیاز به بیهوشی
۷. عدم نیاز به اشعه رادیواکتیو
۸. انجام ساده و راحت در عرض چند دقیقه
با مشاهده چه علائمی، احتمال مشکلات حنجره مطرح می‌شود؟
بروز تغییرات در صدای شخص از جمله خشونت صدا، گرفتگی صدا، دو رگه شدن صدا، قطع شدن صدا، زیر شدن یا نازک شدن صدا و …
کاهش توانایی در اجرای آواز، مداحی و …
خستگی در حین صحبت کردن یا خواندن
احساس درد در ناحیه حنجره
کم شدن حجم تنفس در حین صحبت کردن
بروز سرفه در حین خوردن یا بلعیدن آب و غذا