کیست تار صوتی با استفاده از یک رویکرد چند رشتهای درمان میشود. در واقع وقتیکه مداخلات جراحی با صوتدرمانی همراه میشود، کیستهای صوتی بهبود مییابند. استفاده از تکنیکهای صوتدرمانی بدون جراحی، هنوز برای اصلاح و کاهش اندازه واقعی کیست تار صوتی اثبات نشده است.
صوت درمانی برای مقابله با رفتارهای صوتی نادرست بعنوان اولین گزینه درمانی توصیه میشود. صدادرمانی شامل کاهش تنش در عضلات حنجره، اصلاح الگوی حرکت ریزماهیچههای تارهای صوتی، کاهش بلندی صدا، کاهش میزان گفتار تولید شده و اصلاح محیط باشد. اگر علائم قابل توجه باشد، درمان معمولا شامل جراحی میکروسکوپی برای از بین بردن کیست است. اگرچه صدا درمانی برای پیشگیری از کیستهای تار صوتی ناشی از فونوتروما و برای تقویت صداسازی ایمن، مفید است، اما کیستهای تار صوتی معمولا به درمان پاسخ نمیدهند و معمولا برای ترمیم کامل به جراحی نیاز دارند.
.
درمان کیست و بعضی از جزئیات جراحی
در حین جراحی، تلاش میشود تا حد امکان بافت تارهای صوتی حفظ شود، البته باید توجه داشت که در اثر جراحی، احتمال دارد نارسایی گلوت (یعنی شکاف بین تارهای صوتی) ایجاد شود. با ایجاد کردن یک میکروفلپ، سپس برداشتن کیست و در ادامه برگرداندن فلپ به سمت پایین، میتوان بافت تار صوتی را در حین جراحی حفظ کرد. هدف از این کار، ایجاد حداقل زخم و بهبود عملکرد صدا است. با این حال، اگر در حین جراحی هر گونه بافتی از کیسه کیست باقی بماند، کیست ممکن است دوباره رشد کند. جراحی حنجره نیز ممکن است با استفاده از لیزر انجام شود، روشی که در اوایل دهه ۱۹۷۰ آغاز شد. کیستهای مادرزادی (آنهایی که در اثر انسداد مجرای ترشحی ایجاد میشوند) ممکن است با روش دیگری، جراحی شوند.
.
توصیههای پس از جراحی
پس از جراحی، به بیماران توصیه میشود ۲ تا ۱۴ روز استراحت صوتی داشته باشند. در استراحت صوتی مطلق، فعالیتهایی مثل صحبت کردن، نجوا، سوت زدن، فشار بر حنجره و گلو، سرفه و عطسه محدود میشوند. پس از بهبودی کافی، مرحله استراحت صوتی نسبی شروع میشود، که معمولا شامل ۵ تا ۱۰ دقیقه صداسازی با صدای نفسآلود در هر ساعت میباشد. پس از آن برای بازیابی عملکرد صوتی حنجره، صوتدرمانی لازم است. صدادرمانی بعد از جراحی، ممکن است شامل پرداختن به رفتارهای صوتی نادرست، تمریناتی برای بازسازی حنجره و وارد کردن این تمرینات در فعالیتهای صوتی عادی باشد.
.
جایگزین جراحی در درمان کیست صوتی
کاربران حرفهای صدا که بدلیل کیست تار صوتی، محدودیتهای قابل توجهی را پیدا نمیکنند، شاید بخواهند از عمل جراحی صرف نظر کنند. با توجه به اینکه برخی کیستها مقاوم هستند و برای مدت طولانی باقی میمانند، صدادرمانی بدون جراحی دوباره، میتواند گزینهای برای کسانی باشد که به جراحی مقاوم هستند. گزینه دیگر برای کسانی که تمایلی به عمل جراحی ندارند، تزریق استروئید در تار صوتی میباشد. تزریق در تارهای صوتی از راه دهان یا از روی پوست، انجام شود. بعد از تزریق، به بیماران توصیه میشود ۱ تا ۷ روز استراحت صوتی داشته باشند.
.
کیست تار صوتی و پیشگیری از آن
اصلیترین مورد برای جلوگیری از بروز کیست تار صوتی، بهداشت صوتی مناسب است. بهداشت صوتی خوب در واقع استفاده صحیح و سالم از دستگاه صوتی و جلوگیری از فونوتروما میباشد. در این مورد، اقدامات بهداشت صوتی شامل خودداری از موارد زیر است:
- داد زدن
- طولانی مدت یا بطور مکرر نجوا کردن
- صحبت کردن مکرر با وجود صدای پسزمینه بلند
- صحبت کردن در حین خمیازه کشیدن
- گلو پاک کردن(صاف کردن گلو یا همان سرفه) بطور مداوم
- صحبت با صدای غیرطبیعی (یعنی خیلی زیر یا خیلی بم)
- صحبت کردن در زمان سرماخوردگی یا لارنژیت
- استعمال و دود کردن هر نوع دخانیات
- مصرف الکل و قهوه
- استفاده از آنتی هیستامینها، آسپرین، استروئیدها، داروهای ضدافسردگی سهحلقهای، یا هر مادهای که باعث تغییر ادراک شود (یعنی قرصهای خواب آور)
- آلودگی هوا
علاوه بر این، بهداشت صوتی خوب شامل استراحت کافی و نوشیدن آب کافی است. مهم است که بافت تار صوتی را سالم و مرطوب نگهدارید، و در صورت امکان برای جلوگیری از آسیب، میزان صحبت را محدود کنید